ဖြားေၿပာတဲ့ပံုၿပင္

တကယ္က..က်မတို႕အဖြားေၿပာေလ့ရွိတဲ့ေရွးေခတ္ေဟာင္းေအာင္းေမ့ဖြယ္ေတြပါ....

ဒါေပမယ့္..မယံုရင္..ပံုၿပင္လို႔ုတာမွတ္ပါေနာ္...................................................

...........................................။.......။.....................................................

အိမ္မွာအဖြားကိုေမၾကီးလို႔ပဲေခၚတယ္....

ေမၾကီးကအရာရာကိုမွတ္မွတ္သားသားသိပ္ရိွတယ္....

ၾကံဳခဲ့ဆံုခဲ့ရတာေတြကိုဖဲြ႕ဖဲြ႕ႏဲြ႕ႏဲြ႕ၿပန္ေၿပာၿပတာနားေထာင္ရတာ..

တေထာင့္တညပံုၿပင္ေတြလိုမဆံုးႏိုင္ေအာင္ပါပဲ......................။

၁။ ခင္ဗ်ားဘာလုပ္သလဲ

ဲအဲဒီတံုးက..ဂ်ပန္အဆုတ္..အဂၤလိပ္အတက္ေပါ့ေအ...

ေခတ္ပ်က္ဆိုေတာ့...ေတာရြာေတြမွာ..လူမိုက္ေတြက..လက္နက္အားကိုးနဲ႕

မိုက္ေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ေအ့...အရာရာ..သြားသတိစားသတိ...။

တေန႕ေတာ့ညည္းတို႕ဘက..တဖက္ရြာကိုႏြားၾကည့္ပါသြားတယ္...

အေဖာ္ပါသြားတာပါေအ...ကိုရင္ၿမသီးနဲ႕(အဖြားအမခင္ပြန္း).....

သူကရွဳပ္ရွုပ္ရွက္ရွက္ေအ့...သိပ္စိတ္ခ်ရတာမုတ္ဖူး....။

တရက္..အထက္က.စစ္ေဆးေရးေတြေရာက္လာတယ္...

စပိုင္ေတြမ်ား..ေကာင္းခ်က္ေတာ့ေအ..ရြာနာမည္အတိအက်..ရက္စဲြ၊ၿပီးေတာ့

ဘယ္သူေတြပါသလဲ..အမွဴက..လက္နက္မွဴတဲ့...။

မၾကာပါဖူး..အိမ္ေရွ႕ေရာက္လာၿပီး..ညည္းတို႔ဘကိုေမးတယ္ေအ့...

တဖက္ရြာသြားတဲ့ကိစၥေပါ့..ငါကလည္းေၾကာက္မေနပါဘူးေအ..ညည္းတို႕ဘ..

ဘာမဟုတ္တာလုပ္ရဲလို႕လဲ... ဒါနဲ႔..ဟိုမွာေလ..ေမးခ်င္တာ..တာေမးေပေတာ့လို႕...။

(စစ္ေဆးေရးနိဌာန္း)

ပလိပ္။ ။ ဦး...ခင္ဗ်ားဘာအလုပ္..လုပ္လဲ?

ဘဘ ။ ။ ဗ်ာ....က်ဳပ္..ေနာက္ခ်ီး( ႏြားခ်ီး)က်ံဳးတယ္ေလ...

ပလိပ္။ ။ ????

ပလိပ္လည္း..နိဌာန္းနဲ႕ပဲ...သူ႕ဘာသာသူ.ေကာက္ခ်က္ခ်ၿပီးၿပန္သြားေလရဲ႕....

ဒီေလာက္ရိုးပံုေထာက္ေတာ့..အဲဒီအမွူထဲပါမွာမဟုတ္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့ေအ....။

(ဘဘသည္..ထိုအစစ္ေဆးခံအခ်ိန္တြင္..ႏြားၿခံထဲတကုပ္ကုပ္နဲ႕ေနာက္ခ်ီးက်ဳံးေနပါသတဲ့..း)

၂။ ငါဟုတ္ဖူး

ေရွးလူၾကီးမ်ား..တယ္ေပြေကာေအ....

ညည္းတို႕ေခတ္ကလူငယ္ေတြမ်ား..ဘယ္မီွမလဲ...

ေအးေပါ့ေအ..ေပြခ်ိန္ရေအာင္လဲ..စားဝတ္ေနေရးက..ဒီေလာက္က်ပ္ဘူးေအ့..။

ဒါက..တို႕အေဖၿပန္ေၿပာၿပတာေအ့...

အဲဒီခ်ိန္က..ရြာမွာ..မယ္မွံဳဆိုတာလွမွလွတဲ့...

ကာလသားေတြမ်ား..ေခ်ာင္းၾကည္႔ရတာ..အေမာတဲ့.....။

ညည္းတို႕အဘိုးလား...ပါတာေပါ့ေအ..ဘယ္ေနမလဲ....

ဒါေပမယ့္ပိုးပန္းသူေတြထဲမွာ..ဦးဖိုးစံုၾကီးဆိုတဲ့လူကအကဲဆံုးတဲ့့ေလ...။

တေန႔ေတာ့..မယ္မွံဳသနပ္ခါးလိမ္းတဲ့အခန္း..သြားေခ်ာင္းဘို႕..အေဖ့ကို

အေဖာ္စပ္တယ္တဲ့ေလ...အေဖကလည္း..ဒီေကာင္ဒီေလာက္အပိုးသန္တာ

မွတ္ေလာက္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး..အတူလိုက္သြားတယ္တဲ့ေအ့.....။

ဟိုေရာက္ေတာ့..ေခ်ာင္းၿပီေပါ့...ထရန္ေပါက္ကေန.....

အဲဒီမွာ..အေဖက..မေၿပာမဆိုနဲ႔..ဦးဖိုးစံုၾကီးကိုေနာက္ကေနတြန္းလိုက္ကေရာတဲ့...။

မယ္မွံဳကလည္း...အလန္႔တၾကားနဲ႔..ေသြးလက္စ..သနပ္ခါးတံုးနဲ႔ဆီး..ေခါက္ပါေလေရာ။

ဦးဖိုးစံုၾကီးကလည္း...ထရန္ၾကားကသူ႕လည္ပင္းၾကီးၿပန္ထုတ္ရခက္...

နဖူး..သနပ္ခါးတံုးနဲ႕ထုခံရလို႔လည္း..နာကနာ..........ရွက္ကရွက္နဲ႔.....

ကေယာင္ကတန္း..ေၿဖရွင္းလိုက္တာက..................

“ငါ....ငါဟုတ္ပါဘူးဟ”တဲ့ေအ...။

ေၿပာမေၿပာခ်င္ဘူး..ေရွးလူၾကီးမ်ား...တယ္ေပြေကာေအ။