အခုတေလာ....တေယာက္နဲ႔တေယာက္..အေခၚအေဝၚအသံုးအႏွံဳးေလးေတြအေၾကာင္း.............
အေတြးေခါင္ေနမိတယ္.............။
------------------------------------------------------------------------------------------------
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသံုးႏွံဳးတတ္ပံုေလးကေတာ႔…အထူးအေထြသိပ္မရွိမိဘူးထင္တာပဲ…
------------------------------------------------------------------------------------------------
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသံုးႏွံဳးတတ္ပံုေလးကေတာ႔…အထူးအေထြသိပ္မရွိမိဘူးထင္တာပဲ…
.
ငါက(ရိုင္းတယ္ထင္ရေပမယ့္ရင္းႏွီးတဲ့ခံစားမွဳ)၊က်မက၊က်ဳပ္က၊တခ်ဳိ႕ကလည္း
.....ကေလ၊…..ကေလဆိုၿပီး၊ေဟာ…အေၾကာင္းအရာတခုကိုစာေရး
ကိုယ္၊က်မ၊ကြ်န္မ၊……က…နဲ႕ ကိုယ္ၾကိဳက္သလို္လွည္႔ပတ္ဖလွယ္ၿပီး၊သံုးေလ့ရိွၾကတာ..
ဓမၼတာပဲမဟုတ္လား…...။
ဒီေနရာမွာ….ကိုယ့္ကိုဘယ္လိုအေခၚခံထိတယ္ဆိုတာေလးကို..ပိုစိတ္ဝင္စားမိ
အဲဒါေလးက…ကိုယ္ကေရြးခ်ယ္လို႕ရတာဟုတ္ဘူးေလ..။…တခ်ဳိ႕က..နာမည္အတိုင္းအစအဆံုး၊
တခ်ဳိ႕ကတဝက္တပ်က္၊တခ်ဳိ႕က..နာမ္စားေလးနဲ႕..အမ၊ညီမေပါ့။ေဟာတခ်ဳိ႕က်..အရပ္ေဒသအလိုက္..
လူေတြ႕ရင္ၾကီးေသာငယ္ေသာ..မေလး..မေလးနဲ႔…၊တခ်ဳဳိေဒသေလးက..နာမည္ရဲ႕အလ်ွင္းသင့္ရာတလံုး
လံုးကို၂ခါထပ္..ထပ္ၿပီး..အေခၚခံထိတာ…။ ေဟာ..ဒီမွာၾက.....စံ၊....စံ နဲ႕။
ကိုယ္ေရာက္တဲ့ေနရာေဒသအလိုက္..အေခၚခံထိတာေလးေတြ…အမ်ဳိးမ်ဳိးဆိုေတာ့…
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္..စၾကားစေတာ့….ခပ္ေထာင့္ေထာင့္ေလးၿဖစ္မိတဲ့အခါလည္းရွိ၊..
တခါတေလႏွစ္ၿခိဳက္တဲ့..ခံစားမွဳေလး..ၿဖစ္မိတာလည္းရွိ၊..ရယ္ခ်င္စိတ္ၿဖစ္မိတာလည္းရွိေပါ့။
အင္း...အေခၚအေဝၚေတြအေၾကာင္းေတြးေနမိရင္း...ကိုယ္ေတြနယ္မွာေနတုန္းက
သူမ်ားေတြဟားတဲ့….ကိုယ္တို႕အသံုးအႏွဳန္းေလးကို…သတိရလြမ္းမိတယ္.......
.....................................................................................................................................
” ေက်ာ္ေက်ာ္တို႕…ေနေကာင္းၾကတယ္မဟုတ္လား”
“ေထြးေထြး…ေဈးသြားမလို႕..ဘာမွာဦးမွာလဲ”
“က်င္က်င္....ဒါေလး..လူၾကံဳေပးလိုက္လုိ႕”
အမွန္ေတာ့လဲ..ဒီလိုနာမည္ေလး၂ခါဆင့္ေခၚတာ..တၿခားနယ္ေတြမွာလဲေတြ႕ရတတ္ေတာ့..
အဆန္းမဟုတ္ပါေပမယ့္……ကိုယ္ေတြကိုေတာ့တကယ္အဟားခံထိခဲ့ၾကတာ..။
ဘာလို႕လဲဆိုေတာ..ကိုယ္ကအဲဒီလိုႏွဳတ္ဆက္တာခံံရတဲ့သူေတြပာာ...ကိုယ့္အဘအရြယ္၊အဘြားအရြယ္၊
အေမရြယ္ေတြ..ၿဖစ္ေနတာေၾကာင့္ေပါ့.။....ကိုယ္ေတြအခ်င္းခ်င္းေတာ့..ဟိုးအစဥ္အဆက္ကတည္းက
ေခၚေနက်ၿဖစ္ေနတာေလ...ဒါေပမယ့္တၿခားလူေတြအေနနဲ႕က်..ဘယ္နယ့္..ဘၾကီးဘယ္သူ..
ေဒၚေလးဘယ္ဝါ..လို႕မေခၚၾကပဲ....နားထဲၾကားရတာတမ်ဳိးၾကီးပဲဆိုၿပီး.....ရယ္ေတာ့တာပါပဲ.......
စဥ္းစားၾကည့္ေပ့ါရွင္..ကိုယ့္အဘအရြယ္လူၾကီးကို..ဘ...တပ္မေခၚပဲ..သူ႕နာမည္တလံုးကို၂ခါထပ္
သံုးလိုက္တာ....တစိမ္းသူေတြနားထဲရိုင္းေနေတာ့တာေပါ့ရွင္...။
ေအာ္ေမ့လို႕..အဲဒါက..ကိုယ္တို႕ေနတဲ့လမ္းတလမ္းတည္းသာသံုးတတ္တဲ့..အရြယ္ၾကီးတာကိုလည္း
ဂရုမစိုက္၊ ေဒသလည္းကိုယ္စားမၿပဳတဲ့....အေလ့ေလးပါ။
အင္း.....တကယ္လို႕သာ.......ကိုယ္႔နယ္ဆီအလည္တေခါက္အေရာက္ၿပန္ၿဖစ္ခဲ့ရင္... ကိုယ္တို႕လမ္းေလးေန..ကေလးေပါက္တိေပါက္စေလးေတြက...သူတို႕ေဒၚေလးအရြယ္(အဲဒီအခ်ိန္...
အဘြားေလးအရြယ္လည္းၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္သြားႏုိင္တယ္..း)ကိုယ့္ကို...ညွင့္ညွင့္...ညွင့္ညွင့္နဲ႕....
အရိုင္းဆန္ဆန္ေခၚေဝၚႏွဳတ္ဆက္ၾကဦးမွာလား...ဒီအေလ့ေလးအဲဒီအခ်ိန္ထိရိွေနဦးမွာလား....
အေတြးပြားရင္း.................................................................................................
ေသခ်ာတာတခုကေတာ့...ကိုယ္ဟာအဲဒီေခၚသံေတြအေပၚ..နားဝင္ခ်ဳိၿမေနမွာေတာ့............း)
(pic from Google)
(pic from Google)
7 comments:
ညင့္ညင့္...ေရ
နုနုလည္း သတိရေနပါတယ္ :D
တို႔အရပ္က အဲလိုေတာ့ မေခၚဘူး။ ဒါေပမယ့္ အိမ္မွာေတာ့ ေမာင္ႏွမေတြ အဲလိုပဲ ေခၚတတ္တယ္။
ဒါနဲ႔ ညင့္ညင့္ရယ္.. နုနု မ်က္လံုး သိပ္မေကာင္းဘူးကြယ္.။ စာလံုးေလးေတြ နီေနေတာ့ ၾကည့္ရတာ ေသခ်င္ေအာင္ မ်က္လံုးက်ိန္းတယ္။
ဘာြးဘြားညွင္ ့ ...
မီးကလြမ္းတတ္ဘူး
ေသခ်င္ေအာင္မ်က္လံုးက်ိန္းတယ္..တဲ့.အဟတ္..မရည္ရြယ္ပါဘူးကြယ္..း)
ဟဟ....မီးကလြမ္းတတ္ဘူး ကိုေထာက္ခံပါ၏
ဘြားဘြားညွင့္အေခၚ.....မေထာက္ခံပါ...း(
ညဏ္မမီဘူး။ အူညားေတြ ေကာ္မန္႕ေနေတာ့ မီးလဲ စပ္စုစိန္လုပ္ခ်င္လာေရာ။ ဘာတဲ့လဲဟင္။ အဲဒီ ဓါတ္ပံုေသးေလးက လြဲရင္ ဘာမွ မျမင္ရဘူးေရာ။
ခ်စ္ဖို ့ေကာင္းတဲ့ ေဒသိယ အေခၚအေဝၚေတြရွိတယ္ေနာ္..။ မိဆိုးေလးရဲ ့ မိ က ငယ္ငယ္တုန္းက အေဖ့ရြာမွာေနေတာ့ေခၚႀကတာ..။မိန္းကေလးေတြရဲ့ နာမည္မွာ ေရွ ့က မိ ကို တတ္ေခၚႀကတယ္.။ ဒါနဲ ့ မိစိုး ကလို ့ ကိုယ့္ဘာသာ ထည့္ထည့္ေျပာရင္း ဂ်စ္ေပေပနဲ ့မို ့ မိဆိုးျဖစ္သြားေရာ..။ တစ္ေယာက္ေသာသူကေတာ့ ဘုတ္ဆံု တဲ့..။ ဝက္ကေလး..တဲ့..။ဟိဟိ (လြမ္းမိတဲ့အေခၚ :P)
အူညားလည္းေၾကာတတ္ေတာ့ဘူး......ဘာၿဖစ္ရို႕..ဓာတ္ပံုေရးဘဲ..ရိွေနတာလဲဆိုတာ...း(((
ဟဟ..မမဆိုးေလးရဲ႕နာမည္ရာဇဝင္
KMS-->မိ-စိုး->မိ-ဆိုးေလး/ ဘုတ္ဆံု/ဝက္ကေလး..;)
ူဒီဆိုးၾကီးကေတာ့.......
TTM..>ပါေတာ/ ပုတ္ပုတ္/ ညွင့္ညွင့္(လြမ္းမိတဲ့အေခၚ :P)/ pps/
misoegyi......;p
ငါၾကည့္တာေတာ့ အားလံုး ရွိပါတယ္.ညင့္ညင့္ရ.ဘာျဖစ္လို႔လဲ (@@)
Post a Comment